سایت w3schools.blogspot.com
لینوکس هزاران دستور دارد که می توانید رشته ای از آنها را با هم استفاده کنید و دستورات پیچیده ای را به وجود آورید ضمنا می توانید فرامین جدیدی در لینوکس ایجاد نمایید. همین انعطاف پذیری هاست که از لینوکس یک سیستم عامل کاملا قوی ساخته است.
فرامین لینوکس با سوییچ ها و گزینه هایی همراه می باشد که می تواند اجرای فرمان را گسترش یا تغییر دهد. یک سوییچ به شکل یک خط فاصله (-) و بعد از آن یک یا چند حرف می آید که فرمان را گسترده کرده یا تغییر می دهد و گزینه ها هم شامل دو خط فاصله هستند (--) و یک کلمه بعد از آن می آید و غالبا یک گزینه و یک سوییچ وجود دارد که هر دو، یک یک کار را انجام می دهند، مثل:
ls -a $
ls --all $
توجه : دایرکتوری ها در لینوکس بر اساس ساختار درختی استوارند. پایین ترین سطح دایرکتوری ها در این ساختار، دایرکتوری root است. در زیر دایرکتوری root، دایرکتوری های زیادی وجود دارند که SubDirectory نامیده می شوند که در زیر آنها فایلها قرار دارند.
دایرکتوری ها و زیر دایرکتوری ها در Windows همان Folder ها هستند.
فرمان pwd : مخفف Peresent Working Directory است. با استفاده از این فرمان، می توانید مسیر دایرکتوری که در آن هستید را بفهمید.
pwd $
/home/youruser
توجه داشته باشید که خط کسری رو به جلو(slash) که به شکل (/) است Directory ها را جدا می کند البته در لینوکس Back Slash که به شکل (\) است هم معنی دارد ولی بعدا در مورد آن توضیح خواهیم داد.
فرمان ls : با استفاده از این فرمان می توانید محتویات دایرکتوری که در آن هستید را بفهمید. اما برای فهمیدن اطلاعات بیشتر در مورد این محتویات، باید سوییچ هایی به این دستور بیافزایید. مثلا اگر ls -a را تایپ کنید، همه زیر دایرکتوری ها، فایلها و فایلهای مخفی نشان داده می شود. و با سوییچ al- هم می توانید اطلاعات نسبتا کاملی را در مورد این محتویات بدست آورید.
ls -la $
فرمان cd : مخفف Change Directory است و برای عوض کردن دایرکتوری فعلی بکار می رود. در جلوی اعلان شل ($)، دستور cd و سپس نام دایرکتوری که می خواهید به آن وارد شوید را وارد کنید. مثلا اگر بنویسید :
/ cd $
به دایرکتوری root می روید. مشخصه دایرکتوری root به صورت / می باشد. در ضمن، برای برگشتن به دایرکتوری خانه، از دستور زیر استفاده کنید:
~ cd $
فرمان cp : با استفاده از این فرمان می توانید یک فایل را کپی کنید. برای این کار، باید اینگونه عمل کنید :
مقصد مورد نظر نام فایل cp $
اگر هنگام کپی کردن یک فایل، در همان دایرکتوری باشید که فایل در آن است، می توانید به جای (نام فایل)، اسم فایل را بدون آدرس بنویسید. ولی اگر در جای دیگری باشید، باید آدرس را همراه با نام فایل بنویسید.
حال اگر در دایرکتوری باشیم که می خواهیم فایل در آنجا کپی شود، می توانیم به جای مقصد مورد نظر، یک نقطه بگذاریم، زیرا(.) نماد دایرکتوری فعلی است و (..) نماد یک دایرکتوری بالاتر است.
فرامین cat و more : برای دیدن محتویات یک فایل از cat استفاده می شود.
cat rgb.txt $
این فایل در usr/X11R6/lib/X11/ قرار دارد. (توجه داشته باشید که لینوکس نسبت به حروف بزرگ یا کوچک حساس است پس در وارد کردن دایرکتوری ها دقت کنید.) محتویات این فایل زیاد است پس قبل از دیدن کامل آنها، بعضی مطالب از جلوی چشم ما می گذرند. برای دیدن کامل مطالب باید از (|) استفاده کنیم، یعنی :
cat rgb.txt | more $
دستور more سبب می شود که وقتی صفحه پر شود، سیستم منتظر فشردن Space bar می شود تا صفحه بعدی را نمایش دهد.
اگر از نمایش این فایل بزرگ خسته شده اید، می توانید دکمه های Ctrl+c را فشار دهید. این عمل سبب متوقف شدن اجرای دستورها شده و سیستم منتظر دریافت دستور بعدی می شود.
فرمان rm : با این فرمان می توانید فایلی را پاک کنید. مثلا :
rm filename $
remove file "filename"? y/n
y
توجه کنید که undo در لینوکس ندارد و اگر فایلی پاک شود، دیگر از بین رفته است.
خاموش کردن (shutdown) و راه اندازی دوباره (reboot) : در لینوکس مطلوب نیست که پیاپی سیستم را reboot کرده یا shutdown کنیم. حتی بعد از نصب برنامه ها نیز نیازی به reboot کردن نداریم.
برای خاموش کردن سیستم می توانید از دستور halt استفاده کنید. برای reboot کردن نیز می توانید از دستور shutdown-r now یا reboot استفاده کنید. در ضمن، فشردن دکمه های Ctrl+Alt+Del موجب اجرای دستور shutdown-r now می شود.
فعلا از محیط متنی دست برمیداریم و در درسهای بعدی به سراغ محیط های گرافیکی (X) می رویم. فقط فراموش نکنید:
تمرین و تکرار زیاد موجب یادگیری بهتر می شود.
لینوکس هزاران دستور دارد که می توانید رشته ای از آنها را با هم استفاده کنید و دستورات پیچیده ای را به وجود آورید ضمنا می توانید فرامین جدیدی در لینوکس ایجاد نمایید. همین انعطاف پذیری هاست که از لینوکس یک سیستم عامل کاملا قوی ساخته است.
فرامین لینوکس با سوییچ ها و گزینه هایی همراه می باشد که می تواند اجرای فرمان را گسترش یا تغییر دهد. یک سوییچ به شکل یک خط فاصله (-) و بعد از آن یک یا چند حرف می آید که فرمان را گسترده کرده یا تغییر می دهد و گزینه ها هم شامل دو خط فاصله هستند (--) و یک کلمه بعد از آن می آید و غالبا یک گزینه و یک سوییچ وجود دارد که هر دو، یک یک کار را انجام می دهند، مثل:
ls -a $
ls --all $
توجه : دایرکتوری ها در لینوکس بر اساس ساختار درختی استوارند. پایین ترین سطح دایرکتوری ها در این ساختار، دایرکتوری root است. در زیر دایرکتوری root، دایرکتوری های زیادی وجود دارند که SubDirectory نامیده می شوند که در زیر آنها فایلها قرار دارند.
دایرکتوری ها و زیر دایرکتوری ها در Windows همان Folder ها هستند.
فرمان pwd : مخفف Peresent Working Directory است. با استفاده از این فرمان، می توانید مسیر دایرکتوری که در آن هستید را بفهمید.
pwd $
/home/youruser
توجه داشته باشید که خط کسری رو به جلو(slash) که به شکل (/) است Directory ها را جدا می کند البته در لینوکس Back Slash که به شکل (\) است هم معنی دارد ولی بعدا در مورد آن توضیح خواهیم داد.
فرمان ls : با استفاده از این فرمان می توانید محتویات دایرکتوری که در آن هستید را بفهمید. اما برای فهمیدن اطلاعات بیشتر در مورد این محتویات، باید سوییچ هایی به این دستور بیافزایید. مثلا اگر ls -a را تایپ کنید، همه زیر دایرکتوری ها، فایلها و فایلهای مخفی نشان داده می شود. و با سوییچ al- هم می توانید اطلاعات نسبتا کاملی را در مورد این محتویات بدست آورید.
ls -la $
فرمان cd : مخفف Change Directory است و برای عوض کردن دایرکتوری فعلی بکار می رود. در جلوی اعلان شل ($)، دستور cd و سپس نام دایرکتوری که می خواهید به آن وارد شوید را وارد کنید. مثلا اگر بنویسید :
/ cd $
به دایرکتوری root می روید. مشخصه دایرکتوری root به صورت / می باشد. در ضمن، برای برگشتن به دایرکتوری خانه، از دستور زیر استفاده کنید:
~ cd $
فرمان cp : با استفاده از این فرمان می توانید یک فایل را کپی کنید. برای این کار، باید اینگونه عمل کنید :
مقصد مورد نظر نام فایل cp $
اگر هنگام کپی کردن یک فایل، در همان دایرکتوری باشید که فایل در آن است، می توانید به جای (نام فایل)، اسم فایل را بدون آدرس بنویسید. ولی اگر در جای دیگری باشید، باید آدرس را همراه با نام فایل بنویسید.
حال اگر در دایرکتوری باشیم که می خواهیم فایل در آنجا کپی شود، می توانیم به جای مقصد مورد نظر، یک نقطه بگذاریم، زیرا(.) نماد دایرکتوری فعلی است و (..) نماد یک دایرکتوری بالاتر است.
فرامین cat و more : برای دیدن محتویات یک فایل از cat استفاده می شود.
cat rgb.txt $
این فایل در usr/X11R6/lib/X11/ قرار دارد. (توجه داشته باشید که لینوکس نسبت به حروف بزرگ یا کوچک حساس است پس در وارد کردن دایرکتوری ها دقت کنید.) محتویات این فایل زیاد است پس قبل از دیدن کامل آنها، بعضی مطالب از جلوی چشم ما می گذرند. برای دیدن کامل مطالب باید از (|) استفاده کنیم، یعنی :
cat rgb.txt | more $
دستور more سبب می شود که وقتی صفحه پر شود، سیستم منتظر فشردن Space bar می شود تا صفحه بعدی را نمایش دهد.
اگر از نمایش این فایل بزرگ خسته شده اید، می توانید دکمه های Ctrl+c را فشار دهید. این عمل سبب متوقف شدن اجرای دستورها شده و سیستم منتظر دریافت دستور بعدی می شود.
فرمان rm : با این فرمان می توانید فایلی را پاک کنید. مثلا :
rm filename $
remove file "filename"? y/n
y
توجه کنید که undo در لینوکس ندارد و اگر فایلی پاک شود، دیگر از بین رفته است.
خاموش کردن (shutdown) و راه اندازی دوباره (reboot) : در لینوکس مطلوب نیست که پیاپی سیستم را reboot کرده یا shutdown کنیم. حتی بعد از نصب برنامه ها نیز نیازی به reboot کردن نداریم.
برای خاموش کردن سیستم می توانید از دستور halt استفاده کنید. برای reboot کردن نیز می توانید از دستور shutdown-r now یا reboot استفاده کنید. در ضمن، فشردن دکمه های Ctrl+Alt+Del موجب اجرای دستور shutdown-r now می شود.
فعلا از محیط متنی دست برمیداریم و در درسهای بعدی به سراغ محیط های گرافیکی (X) می رویم. فقط فراموش نکنید:
تمرین و تکرار زیاد موجب یادگیری بهتر می شود.
کوچیک ::: جمعه 86/6/30::: ساعت 1:55 صبح
نظرات دیگران: نظر
سایت w3schools.blogspot.com
همانطور که گفتیم اگر شما در هنگام اجرای LiLo ، دکمه های Ctrl+x را بزنید وارد محیط متنی می شوید. اگر هم در محیط های GNOME و KDE باشید می توانید از طریق پنجره Terminal Emulation که روی نوار Panel در پایین صفحه کاری وجود دارد، وارد محیط متنی شوید.
این پنجره، Xtrem نیز نامیده می شود و علامت این پنجره روی Panel در GNOME به شکل یک مانیتور است که گوشه آن، آرم GNOME وجود دارد و در KDE هم به شکل یک مانیتور است که شکلی شبیه صدف در گوشه آن است.
اگر در همان ابتدای ورود به لینوکس وارد محیط متنی شوید، باید یک User و Password وارد کنید. اگر هم از GNOME یا KDE وارد Xtrem شده باشید، می توانید همانجا از فرامین یونیکس استفاده کنید.
اگر عمدا یا سهوا به جز root حساب کاربری دیگری تعریف نکرده اید، می توانید در محیط متنی با استفاده از دستور useradd یک یا چند حساب کاربری جدید ایجاد کنید. بدین شکل:
root@Localhost/root]#useradd newuser]
و به جای newuser ، نام حساب کاربری جدید را بنویسید و سپس Enter بزنید و بعد دوباره در جلوی خط فرمان ، مثل بالا، دستور passwd newuser و سپس Enter را بزنید.
حال، سیستم دو بار به صورت جداگانه از شما password را می خواهد. توجه کنید، پسوردی که شما تایپ می کنید، به خاطر امنیت بیشتر، روی صفحه دیده نمی شود. پس از این دو بار وارد کردن Password، پیامی را مبتنی بر پایان کار با موفقیت دریافت می کنید. حال می توانید دوباره وارد لینوکس شده و با این User وارد شوید.
حال فرض کنید با یک User غیر از root در لینوکس باشید و بخواهید یک کار مدیریتی انجام دهید. براحتی می تونید با وارد کردن دستور su یعنی (SuperUser) و سپس وارد کردن پسورد، وارد root شوید. پس از انجام کارهایتان نیز با دستور exit به حساب کاربری قبلی برمی گردید.
حالا اگر در محیط متنی باشیم و بخواهیم وارد محیط X شویم، دستور startx را تایپ کرده و Enter می زنیم و به این صورت وارد محیط گرافیکی می شوید.
در درس بعدی فرامین اصلی یونیکس را کامل کرده و فعلا به سراغ محیط های X می رویم.
همانطور که گفتیم اگر شما در هنگام اجرای LiLo ، دکمه های Ctrl+x را بزنید وارد محیط متنی می شوید. اگر هم در محیط های GNOME و KDE باشید می توانید از طریق پنجره Terminal Emulation که روی نوار Panel در پایین صفحه کاری وجود دارد، وارد محیط متنی شوید.
این پنجره، Xtrem نیز نامیده می شود و علامت این پنجره روی Panel در GNOME به شکل یک مانیتور است که گوشه آن، آرم GNOME وجود دارد و در KDE هم به شکل یک مانیتور است که شکلی شبیه صدف در گوشه آن است.
اگر در همان ابتدای ورود به لینوکس وارد محیط متنی شوید، باید یک User و Password وارد کنید. اگر هم از GNOME یا KDE وارد Xtrem شده باشید، می توانید همانجا از فرامین یونیکس استفاده کنید.
اگر عمدا یا سهوا به جز root حساب کاربری دیگری تعریف نکرده اید، می توانید در محیط متنی با استفاده از دستور useradd یک یا چند حساب کاربری جدید ایجاد کنید. بدین شکل:
root@Localhost/root]#useradd newuser]
و به جای newuser ، نام حساب کاربری جدید را بنویسید و سپس Enter بزنید و بعد دوباره در جلوی خط فرمان ، مثل بالا، دستور passwd newuser و سپس Enter را بزنید.
حال، سیستم دو بار به صورت جداگانه از شما password را می خواهد. توجه کنید، پسوردی که شما تایپ می کنید، به خاطر امنیت بیشتر، روی صفحه دیده نمی شود. پس از این دو بار وارد کردن Password، پیامی را مبتنی بر پایان کار با موفقیت دریافت می کنید. حال می توانید دوباره وارد لینوکس شده و با این User وارد شوید.
حال فرض کنید با یک User غیر از root در لینوکس باشید و بخواهید یک کار مدیریتی انجام دهید. براحتی می تونید با وارد کردن دستور su یعنی (SuperUser) و سپس وارد کردن پسورد، وارد root شوید. پس از انجام کارهایتان نیز با دستور exit به حساب کاربری قبلی برمی گردید.
حالا اگر در محیط متنی باشیم و بخواهیم وارد محیط X شویم، دستور startx را تایپ کرده و Enter می زنیم و به این صورت وارد محیط گرافیکی می شوید.
در درس بعدی فرامین اصلی یونیکس را کامل کرده و فعلا به سراغ محیط های X می رویم.
کوچیک ::: جمعه 86/6/30::: ساعت 1:54 صبح
نظرات دیگران: نظر
سایت w3schools.blogspot.com
در این درس به بررسی ورود به سیستم و بررسی کلی محیط های کـــــــــــــاری در لینوکس می پردازیم:
سیستم عامل لینوکس در ابتدا در حــــــــــــــالت متنی به وجود آمد، سپس دو رابط گرافیکی GNOME و KDE ساخته شدند. امروزه نیز رابط هـــــــــای گرافیکی بیشتری ساخته شده که از مهمترین آنها FVWM را می توان نام برد.
وقتی شما وارد لینوکس می شوید، می توانید محیط گرافیکی که می خواهید بــــه آن وارد شوید را انتخاب کنید. یعنی در پنجره ای که برای ورود به سیستم، از شمـــا نام حساب کاربری و کلمه عبور را می خواهد، منوهایی در بالای آن وجود دارد کــــه شما می توانید با استفاده از آن، ورود به محیط هـــــــــای گرافیکی (XWindows) را تنظیم کنید.
باز هم توصیه می شود که برای کــــــــــارهای عادی خود، با حساب کاربری مدیریت سیستم (root) وارد نشوید. البته لینوکس هم این پیغام را به شما خواهد داد.
ورود به محیط متنی هم از چند راه میسر است. یعنی شما چه از داخل محیط های گرافیکی ( که بعدا توضیح داده خواهد شد ) و چه قبل از ورود به لینوکس، می توانید محیط متنی را برای کار برگزینید، به این ترتیب که اگر هنگام اجرای LiLo دکمه هـای Ctrl + x را فشار دهید، به طور مستقیم وارد محیط متنی می شوید.
از محیط متنی نترسید، اگرچه مثل محیط هــای گرافیکی ظاهری زیبا و راحت ندارند اما کار به وسیله آن راحت است. با این تفاوت که شما برای اجرای برنامه هــــــــــا و کارهای دیگر در محیط های X (محیط های گرافیکی)، همه چیز را آماده روی صفحــه کار می بینید اما در محیط متنی، شما باید با استفاده از دستورات کــــــــــــــاربردی یونیکس این کارها را انجام دهید. در ضمن، کارهای زیــــــــادی هستند که در محیط متنی قابل انجام می باشند.
پس در درس بعدی شما را با کـــــــــــار در محیط متنی و دستورات اصلی و کاربردی یونیکس آشنا می کنیم. سپس به بررسی محیط هـــــــای گرافیکی GNOME و KDE می پردازیم.
برای اطلاعات بیشتر در مورد تاریخچه، ساختار و اخبار لینوکس به ســــــــــــــــــایت www.Linux.org مراجعه کنید.
در این درس به بررسی ورود به سیستم و بررسی کلی محیط های کـــــــــــــاری در لینوکس می پردازیم:
سیستم عامل لینوکس در ابتدا در حــــــــــــــالت متنی به وجود آمد، سپس دو رابط گرافیکی GNOME و KDE ساخته شدند. امروزه نیز رابط هـــــــــای گرافیکی بیشتری ساخته شده که از مهمترین آنها FVWM را می توان نام برد.
وقتی شما وارد لینوکس می شوید، می توانید محیط گرافیکی که می خواهید بــــه آن وارد شوید را انتخاب کنید. یعنی در پنجره ای که برای ورود به سیستم، از شمـــا نام حساب کاربری و کلمه عبور را می خواهد، منوهایی در بالای آن وجود دارد کــــه شما می توانید با استفاده از آن، ورود به محیط هـــــــــای گرافیکی (XWindows) را تنظیم کنید.
باز هم توصیه می شود که برای کــــــــــارهای عادی خود، با حساب کاربری مدیریت سیستم (root) وارد نشوید. البته لینوکس هم این پیغام را به شما خواهد داد.
ورود به محیط متنی هم از چند راه میسر است. یعنی شما چه از داخل محیط های گرافیکی ( که بعدا توضیح داده خواهد شد ) و چه قبل از ورود به لینوکس، می توانید محیط متنی را برای کار برگزینید، به این ترتیب که اگر هنگام اجرای LiLo دکمه هـای Ctrl + x را فشار دهید، به طور مستقیم وارد محیط متنی می شوید.
از محیط متنی نترسید، اگرچه مثل محیط هــای گرافیکی ظاهری زیبا و راحت ندارند اما کار به وسیله آن راحت است. با این تفاوت که شما برای اجرای برنامه هــــــــــا و کارهای دیگر در محیط های X (محیط های گرافیکی)، همه چیز را آماده روی صفحــه کار می بینید اما در محیط متنی، شما باید با استفاده از دستورات کــــــــــــــاربردی یونیکس این کارها را انجام دهید. در ضمن، کارهای زیــــــــادی هستند که در محیط متنی قابل انجام می باشند.
پس در درس بعدی شما را با کـــــــــــار در محیط متنی و دستورات اصلی و کاربردی یونیکس آشنا می کنیم. سپس به بررسی محیط هـــــــای گرافیکی GNOME و KDE می پردازیم.
برای اطلاعات بیشتر در مورد تاریخچه، ساختار و اخبار لینوکس به ســــــــــــــــــایت www.Linux.org مراجعه کنید.
کوچیک ::: جمعه 86/6/30::: ساعت 1:53 صبح
نظرات دیگران: نظر
سایت w3schools.blogspot.com
نصب لینوکس یک تجربه بسیار خوب برای شناخت لینوکس است. در ابتدا شما باید بدانید که برای نصب لینوکس مقداری از فضای هارد دیسک که پارتیشن بندی نشده باشد لازم است. برای ایجاد این فضا شما می توانید حدود 3.5 گیگــابایت از یکی از پارتیشن های Logical خود را جدا کنید طوری که این فضـا به صورت Unallocated باشد.
سیستم عامل لینوکس خود، این فضا را به پارتیشن هـای مخصوص لینوکس تبدیل می کند.
حـال کامپیوتر را restart کرده و بگذارید تا سیستم از روی CD بالا بیاید. (CD های ردهت لینوکس، Bootable است.)
پس از چند ثانیه پیغام Welcome و سپس سه حالت انتخــاب را می بینید. Enter بزنید. از اینجا به بعد فقط قسمتهای مهم را توضیح خواهیم داد.
در ابتدا، چیزهــــــای مهم، انتخاب صفحه کلید و ماوس است که معمولا برای صفحه کلید، 101 کلیده را انتخاب می کنند. این انتخاب امکان کــــــار با صفحه کلید 101 تا 105 کلیده را می دهد. برای ماوس هم، دو دکمه ای را انتخاب کنید و گزینه Emulat 3 buttons را هم تیک بزنید.
در مرحله بعد نصب Workstation را انتخــاب کرده و در مراحل بعدی نیز گزینه اول و سپس گزینه سوم را انتخاب کنید. این طرز انتخاب، همه پارتیشن های شما را نگه داشته و لینوکس را در فضای خالی نصب می کند و امکان داشتن همزمان لینوکس و ویندوز را می دهد.
اگر در این مرحله یک پیغام داد، آنرا ok کنید.
تنظیمات بوت لینوکس نیز مهم است که شمـــــــــــا می توانید از LiLo و GRUB (که معمولا LiLo توصیه می شود) یکی را انتخاب کنید. در مراحل بعدی انتخــــــاب های پیش فرض را قبول کنید. سپس ساعت رسمی کشور را از لیست انتخـــــــاب کنید.
در صفحه بعد، شمــــــــــــا باید برای root ، پسورد بگذارید. این User برای مدیریت سیستم است و شمــــــــــــا هرگز نباید پسورد این قسمت را فراموش کنید. سپس می توانید یک یا چند User دیگر انتخاب کنید.
توجه داشته باشید که فقط برای مدیریت سیستم و کارهـــای مدیریتی باید با root وارد شوید و برای کارهای عادی خود باید از یک User دیگر استفاده کنید.
در قسمت بعدی توصیه می شود دو محیط گرافیکی Gnome و KDE را انتخاب کنید. سپس با دقت مدل VGA خود را انتخـــاب کنید که معمولا شناخته شده اند. سپس لینوکس شروع به نصب خواهد شد. فقط توجه کنید که بعد از نصب باید مدل مانیتور خود را دقیقا انتخاب کنید و اگر در لیست نبود، اعــداد خواسته شده در پایین صفحه را از دفترچه مانیتور بررسی کرده و در آنجا وارد کنید.
اگر اشتبـاهی در این مرحله رخ دهد، امکان آسیب رسیدن به مانیتور وجود دارد.
پس از این مرحله کامپیوتر Restart می شود.
حال booter کــــــــــــامپیوتر را به هارددیسک تغییر داده و CD را بیرون بیاورید و وارد لینوکس شوید.
به دنیای شگفت انگیز لینوکس خوش آمدید...
نصب لینوکس یک تجربه بسیار خوب برای شناخت لینوکس است. در ابتدا شما باید بدانید که برای نصب لینوکس مقداری از فضای هارد دیسک که پارتیشن بندی نشده باشد لازم است. برای ایجاد این فضا شما می توانید حدود 3.5 گیگــابایت از یکی از پارتیشن های Logical خود را جدا کنید طوری که این فضـا به صورت Unallocated باشد.
سیستم عامل لینوکس خود، این فضا را به پارتیشن هـای مخصوص لینوکس تبدیل می کند.
حـال کامپیوتر را restart کرده و بگذارید تا سیستم از روی CD بالا بیاید. (CD های ردهت لینوکس، Bootable است.)
پس از چند ثانیه پیغام Welcome و سپس سه حالت انتخــاب را می بینید. Enter بزنید. از اینجا به بعد فقط قسمتهای مهم را توضیح خواهیم داد.
در ابتدا، چیزهــــــای مهم، انتخاب صفحه کلید و ماوس است که معمولا برای صفحه کلید، 101 کلیده را انتخاب می کنند. این انتخاب امکان کــــــار با صفحه کلید 101 تا 105 کلیده را می دهد. برای ماوس هم، دو دکمه ای را انتخاب کنید و گزینه Emulat 3 buttons را هم تیک بزنید.
در مرحله بعد نصب Workstation را انتخــاب کرده و در مراحل بعدی نیز گزینه اول و سپس گزینه سوم را انتخاب کنید. این طرز انتخاب، همه پارتیشن های شما را نگه داشته و لینوکس را در فضای خالی نصب می کند و امکان داشتن همزمان لینوکس و ویندوز را می دهد.
اگر در این مرحله یک پیغام داد، آنرا ok کنید.
تنظیمات بوت لینوکس نیز مهم است که شمـــــــــــا می توانید از LiLo و GRUB (که معمولا LiLo توصیه می شود) یکی را انتخاب کنید. در مراحل بعدی انتخــــــاب های پیش فرض را قبول کنید. سپس ساعت رسمی کشور را از لیست انتخـــــــاب کنید.
در صفحه بعد، شمــــــــــــا باید برای root ، پسورد بگذارید. این User برای مدیریت سیستم است و شمــــــــــــا هرگز نباید پسورد این قسمت را فراموش کنید. سپس می توانید یک یا چند User دیگر انتخاب کنید.
توجه داشته باشید که فقط برای مدیریت سیستم و کارهـــای مدیریتی باید با root وارد شوید و برای کارهای عادی خود باید از یک User دیگر استفاده کنید.
در قسمت بعدی توصیه می شود دو محیط گرافیکی Gnome و KDE را انتخاب کنید. سپس با دقت مدل VGA خود را انتخـــاب کنید که معمولا شناخته شده اند. سپس لینوکس شروع به نصب خواهد شد. فقط توجه کنید که بعد از نصب باید مدل مانیتور خود را دقیقا انتخاب کنید و اگر در لیست نبود، اعــداد خواسته شده در پایین صفحه را از دفترچه مانیتور بررسی کرده و در آنجا وارد کنید.
اگر اشتبـاهی در این مرحله رخ دهد، امکان آسیب رسیدن به مانیتور وجود دارد.
پس از این مرحله کامپیوتر Restart می شود.
حال booter کــــــــــــامپیوتر را به هارددیسک تغییر داده و CD را بیرون بیاورید و وارد لینوکس شوید.
به دنیای شگفت انگیز لینوکس خوش آمدید...
کوچیک ::: جمعه 86/6/30::: ساعت 1:53 صبح
نظرات دیگران: نظر
سایت w3schools.blogspot.com
بدون شک یکی از رقابتهای کشورهای پیشرفته، در زمینه کامپیوتر است و مــــــا هر روز شاهد پیشرفت این تکنولوژی عظیم هستیم. سیستم عامل ها و نرم افزارهای کامپیوتری نیز همزمان با این تحولات به پیش می روند.
سیستم عامل یکی از مهمترین اجزاء نرم افزاری یک کامپیوتراست.
سیستم عــــــــامل رابط بین نرم افزارها و عملکرد سخت افزار ها می باشد و نقش مدیریتی دارد.
تعدادی از سیستم عامل ها عبارتنداز:
BeOs , Windows , DOS , Unix , Linux ,...
دراینجا ما به سیستم عامل شگفت انگیز لینوکس می پردازیم.
لینوکس یک سیستم عامل رایگان، کدباز(OpenSource)، بسیار انعطـــــاف پذیر و با قابلیت های بالاست و روی هر کامپیوتری قابل نصب است. لینوکس در ســال 1991 توسط لینوس بندیک توروالدز خلق شد. اولین نسخه آن Linux 0.01 بود کــــه در همین سال در شبکه اینترنت قرار گرفت و نسخه هـــــای بعدی آن که رفع عیب می شدند، پیاپی می آمدند. یعنی خالق لینوکس، شخص لینوس بود امـــــــا روز به روز توسط برنامه نویسان گمنامی از سراسر جهـــــان تکمیل می شود و به برنامه های کاربردی آن افزوده می شود و این سیر هنوز هم ادامه دارد. تااینکه محیط هــــــــــــای گرافیکی لینوکس (XWindows) بوجود آمدند که سیل کاربران کــــــــــــامپیوتر به این سیستم عــــامل رو آوردند و امروزه هم تعداد کاربران لینوکس از مرز 15 میلیون نفر گذشته و روز به روز در حال افزایش است. نسخه هـــای مختلفی از لینوکس موجود است مثل: RedHat , Suse , Easy , Mandrake , ... .
که ما به بررسی RedHat Linux میپردازیم.
در ضمن شمـا می توانید لینوکس را روی یک پارتیشن جدا نصب کنید یعنی براحتی لینوکس و ویندوز را با هم روی کامپیوتر داشته باشید.
پس اگر انحصار و یکنواختی خسته شده اید و می خواهید سیستم عـــــاملی قابل تغییر داشته باشید، لینوکس را بر روی کامپیوتر خود نصب کرده و این دوره را حتمــــا بگذرانید.
بدون شک یکی از رقابتهای کشورهای پیشرفته، در زمینه کامپیوتر است و مــــــا هر روز شاهد پیشرفت این تکنولوژی عظیم هستیم. سیستم عامل ها و نرم افزارهای کامپیوتری نیز همزمان با این تحولات به پیش می روند.
سیستم عامل یکی از مهمترین اجزاء نرم افزاری یک کامپیوتراست.
سیستم عــــــــامل رابط بین نرم افزارها و عملکرد سخت افزار ها می باشد و نقش مدیریتی دارد.
تعدادی از سیستم عامل ها عبارتنداز:
BeOs , Windows , DOS , Unix , Linux ,...
دراینجا ما به سیستم عامل شگفت انگیز لینوکس می پردازیم.
لینوکس یک سیستم عامل رایگان، کدباز(OpenSource)، بسیار انعطـــــاف پذیر و با قابلیت های بالاست و روی هر کامپیوتری قابل نصب است. لینوکس در ســال 1991 توسط لینوس بندیک توروالدز خلق شد. اولین نسخه آن Linux 0.01 بود کــــه در همین سال در شبکه اینترنت قرار گرفت و نسخه هـــــای بعدی آن که رفع عیب می شدند، پیاپی می آمدند. یعنی خالق لینوکس، شخص لینوس بود امـــــــا روز به روز توسط برنامه نویسان گمنامی از سراسر جهـــــان تکمیل می شود و به برنامه های کاربردی آن افزوده می شود و این سیر هنوز هم ادامه دارد. تااینکه محیط هــــــــــــای گرافیکی لینوکس (XWindows) بوجود آمدند که سیل کاربران کــــــــــــامپیوتر به این سیستم عــــامل رو آوردند و امروزه هم تعداد کاربران لینوکس از مرز 15 میلیون نفر گذشته و روز به روز در حال افزایش است. نسخه هـــای مختلفی از لینوکس موجود است مثل: RedHat , Suse , Easy , Mandrake , ... .
که ما به بررسی RedHat Linux میپردازیم.
در ضمن شمـا می توانید لینوکس را روی یک پارتیشن جدا نصب کنید یعنی براحتی لینوکس و ویندوز را با هم روی کامپیوتر داشته باشید.
پس اگر انحصار و یکنواختی خسته شده اید و می خواهید سیستم عـــــاملی قابل تغییر داشته باشید، لینوکس را بر روی کامپیوتر خود نصب کرده و این دوره را حتمــــا بگذرانید.
کوچیک ::: جمعه 86/6/30::: ساعت 1:52 صبح
نظرات دیگران: نظر
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
>> بازدیدهای وبلاگ <<
بازدید امروز: 1
بازدید دیروز: 19
کل بازدید :31922
بازدید دیروز: 19
کل بازدید :31922
>>اوقات شرعی <<
>> درباره خودم <<
>>لوگوی وبلاگ من<<
>>آرشیو شده ها<<
>>جستجو در وبلاگ<<
جستجو: 
>>اشتراک در خبرنامه<<
>>تبلیغات<<